Dag 6, Praag – Bergen op Zoom

We staan om 6:30 uur op en zitten om 7:00 uur aan het ontbijt.

Even voor 7:30 uur gaan we op weg voor een rit van maximaal 930 kilometer en we zien wel hoever we komen.

Het is, vinden wij, opvallen druk op de weg voor een vroege zaterdag ochtend.

Een paar kilometer van Praag af, wordt het snel rustiger op de weg en kunnen we lekker doorrijden.

Tegen 10:00 uur passeren we de Duitse grens en wordt het op de weg snel drukker en zijn er regelmatig snelheidsbeperkingen, waarbij je niet harder mag dan 120 km/u.

Om 12:00 uur stoppen we voor een broodje en gooi ik de tank vol. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is de diesel hier niet goedkoper, maar zelfs duurder dan ik vorige week in Nederland moest betalen, namelijk € 1,469 t.o.v. € 1,459

De reis blijft verder voorspoedig gaan en via Heerlen en Antwerpen, komen we uiteindelijk rond de klok van 15:00 uur aan in Bergen op Zoom.

Onderweg hebben we het dierenpension al gebeld en het is prima als we Charly vandaag nog komen halen, dus om 17:00 uur zijn we in Wouw, bij Pension Hoevekestein.

Charly is, zoals altijd, super blij om ons weer te zien.

Het is nog lekker weer en om een geweldige week ook een mooi slot te geven, trekken we op ons eigen terras een flesje bubbels open.

We hebben vandaag 970 kilometer gereden.

Dag 5, Praag

Ook vandaag, op onze laatste dat in Praag, staan we om 7:15 uur op. Na het douchen en aankleden, gaan we naar beneden om te ontbijten.

Weer boven op de kamer, maak ik het verslag van gisteren gereed, waarna dat online kan.

We gaan vandaag naar de Nieuwe Stad en verder zien we wel wat er op ons pad komt; e.e.a. afhankelijk van wat het weer verder doet vandaag.

We gaan met de metro naar het centrum en stappen weer 1 halte voorbij het Wenceslasplein uit. Het weer is een beetje onbestendig, maar op dit moment is het droog.

We lopen vanuit een andere richting dan afgelopen week richting rivier.

We slaan bij de rivier linksaf en lopen vervolgens richting de Nieuwe Stad.

Op de hoek staat een gebouw dat voor een deel bestaat uit een gebouw dat een historie heeft en daar is een moderne façade tegenaan gebouwd; een prachtig gezicht. In Boedapest hebben we dat o.a. gezien bij het Hilton hotel.

Het is ondertussen opgehouden met miezeren en het regent flink. Tijd om ergens koffie te gaan drinken, maar dan moeten we eerst een stukje verder lopen.

We komen uiteindelijk terecht bij Café Amandine, waar je naast koffie met gebak, kunt eten, maar ook allerlei Franse producten op het gebied van eten en drinken kunt kopen.

We kiezen uiteindelijk voor Café Americano (grote kop zwarte koffie) met daarbij een proeverij van gebak.

Het smaakte prima en we lopen op ons gemakt weer richting Wenceslasplein; het is nu eventjes droog. We blijven ons verbazen over de mooie gebouwen die we zien.

Er wordt ook voldoende gebouwd in Praag, getuige de vele bouwputten die we onderweg tegen komen.

De afwisseling tussen oud en nieuw geeft ook voldoende ruimte voor leuke foto’s.

Ondertussen is het weer harder gaan regenen, maar de temperatuur blijft aangenaam.

En dan zij we weer op het Wenceslasplein, waar diverse stalletjes staan, die etenswaren verkopen en daar krijgen we best trek van. Het is ondertussen weer droog.

We besluiten om bij TGIF te gaan eten, wat vanaf het plein maar een klein stukje lopen is.

Er zijn niet veel gasten, maar dat is ook logisch; het is bijna 15:00 uur en dat is eigenlijk te laat voor de lunch en te vroeg voor het diner. We besluiten uiteindelijk de mega apetizer te delen en dat is geen verkeerde keuze.

Omdat het eigenlijk best wel laat is en we vanavond nog in het restaurant van het hotel willen eten, besluiten we het hierbij te laten.

We gaan wederom richting Wenceslasplein en misschien dat we daar nog even een kopje koffie gaan drinken.

We besluiten koffie te gaan drinken bij de trammetjes die nagenoeg midden op het plein staan en die zijn omgebouwd tot café.

We nemen allebei een dubbele Americano  en dan zie je aan de prijs, dat dit net iets hoger  aangeslagen wordt, dan andere delen van Praag, maar de koffie smaakt ons er niet minder om.

Het uitzicht vanaf het terras is fleurig.

Het loopt inmiddels tegen 16:00 uur als we naar de metro lopen; we kunnen bijna onmiddellijk instappen en ook de bus stopt bijna op het moment dat we het metrostation uitkomen.

Om 16:30 uur zijn we terug op onze hotelkamer. We hebben de hele week gebruik gemaakt van het Openbaar Vervoer en dat heeft weinig gekost zowel in geld, als in tijd; prima geregeld.

We besluiten ook nu nog even lekker te genieten van een drankje buiten op het terras.

We willen voor vanavond reserveren, maar dat blijkt een probleem; het restaurant is afgehuurd door de buslading Fransen, maar na enig overleg met de kok, mogen we om 18:30 uur, voordat de meute arriveert, komen eten en dat is wat ons betreft prima.

We drinken een lekker glas witte wijn en bestellen allebei Italiaans, Penne met gehakt, tomaat en kaas. Als toetje nemen we warme Apfelstrudel en koffie. Het smaakt prima.

Om 19:15 uur zijn we klaar, ruimschoots voor de Franse invasie.

Ik ga naar beneden om de rekening te betalen van de bar, het restaurant en de kaartjes van het OV met de 1.000 Krone die ik heb en de rest wil ik met mijn credit card betalen, maar dat snapt onze blonde receptioniste niet. Ik kan praten als Brugman, het op een briefje uitleggen, maar het kan niet volgens haar en dan blijkt waarom; volgens haar boekhouding is er alleen maar een rekening van de kaartjes voor het OV, maar dat kan helemaal niet; we hebben een rekening bij de bar en we hebben 2 keer in het restaurant gegeten! Dan blijkt dat er voor Marijke een rekening is gemaakt en daar staat wel op wat we nog verschuldigd zijn! Ik moet nog wel een keer uitleggen wat ik nu precies wil, maar uiteindelijk mag ik 57 euro betalen met met mijn credit card en is de rekening betaald. Ik geef  het restant aan kleingeld, ongeveer 150 Krone als fooi en ga terug naar boven.

Terug op de kamer, pakken we onze koffers en kijken we de laatste 2 afleveringen van seizoen 5 van Aspe.

We willen morgenochtend om een uur of 8:00 gaan rijden, dus we moeten bijtijds opstaan.

Dag 4, Praag

Vandaag staan we wederom om 7:45 uur op en als we nu beneden in de ontbijtzaal komen, is het daar verbazingwekkend stil; één bus met Fransen is al vertrokken en de tweede bus gaat zo vertrekken.

‘Na het ontbijt maak ik het verslag van dag 3 af, zodat dit online kan.

Er schijnt een flauw zonnetje, maar we zijn nog niet buiten of het begint te spetteren en al gauw regent het pijpenstelen Zul je net zien, duurt het ook nog een “eeuwigheid” voordat de bus komt.

We stappen 1 halte verder dan Muzeum uit en zijn dan gelijk aan het einde van het Wenceslasplein.

Er is vandaag weer markt en we vinden de heksen erg leuk die daar worden verkocht.

Langzaam klaart de lucht op en het zonnetje breekt door.

En dan vinden we in een steegje een souvenirwinkel, waar we een prachtige Kerstman vinden voor in de boom.

We lopen nog even naar binnen bij de winkel van Hard Rock café; deze hebben samen met Pink Ribbon de maand oktober uitgeroepen tot Pinktober; de verkoopster, die uit Estland komt, ziet gelijk onze Pink Ribbon speldjes en we raken aan de praat, maar kopen uiteindelijk niks.

En dan bereiken we de Karelsbrug aan de kant van de Oude Stad; het vormt de verbinding met de zogenaamde Kleine Zijde. Het is nu een voetgangersbrug en veel van de beelden die te zien zijn, zijn kopieën; de originelen zijn te zien in het Nationaal Museum.

Je kunt goed merken dat dit een van de top attracties van Praag is, want het is erg druk; dat zal zomers ongetwijfeld nog veel erger zijn.

Op de brug vind je diverse kunstenaars en artiesten, hetgeen, zeker als de zon schijnt, een extra dimensie toevoegt aan deze prachtige brug.

Langzamerhand komen we bij de zogenaamde Kleine Zijde.

We zien, rechts beneden aan de brug, een bakkerij waar ze ook koffie verkopen en nemen bij de koffie een apfelstrudel en een spiraal van zoet deeg, wat een specialiteit is en met de hand gemaakt wordt.

Het smaakt voortreffelijk en ook de koffie is prima. Hierna lopen we verder aan de Kleine Zijde, terug richting de rivier om vervolgens over de brug bij Restaurant Marina, waar we eerder hebben gegeten, de Joodse wijk in te gaan, o.a. om de Oude Joodse Begraafplaats te bezoeken.

En dan valt ons oog op een prachtige briefkaart en dat voor slechts Kc. 5,- en er worden nog postzegels verkocht ook. De eigenaresse is een oud, krom vrouwtje, die nog een paar woorden Nederlands spreekt ook; die moet dus even op de foto

We lopen verder door een buurt, waar o.a. de Japanse ambassade gevestigd is; de prachtige Honda had ik nog nooit eerder gezien.

En dan zijn we aan de rand van de Joodse wijk; vanavond is is, vanwege een Joodse feestdag een concert en gelet op de 2 dure BMW’s links en rechts naast de ingang, zullen zij wel de hoofdsponsor zijn..

Als we dan de Joodse Begraafplaats bereikt hebben, blijkt deze, vanwege de Joodse feestdag, vandaag gesloten te zijn

We besluiten een terras op te zoeken en komen, toevallig, uit bij het geboortehuis van Franz Kafka. Het zonnetje is inmiddels zo warm, dat zelfs Marijke haar jas uit doet. We bestellen een zogenaamd Zwart biertje, waarvan wij vinden dat het lijkt op het Duitse Alt bier wat wij allebei lekker vinden.

Als er een groep Japanners passeert, wil een van de vrouwen een foto van ons maken en wij voelen ons net filmsterren; de camera’s houden niet op met klikken. Vervolgens wil een aantal van die dames met mij op de foto en ik zal nee zeggen

Als we vervolgens willen afrekenen, bedraagt de rekening voor 3 biertjes, Kc. 285,- Ik betaal met Kc. 1.000,- en krijg 1 briefje van Kc. 500,- 1 briefje van Kc. 100,- en 15 Kc. in munt geld, waarna de ober wegloopt. Nu kan ik vrij aardig hoofdrekenen en ik laat alles liggen tot ik de ober weer spot en als hij naar het tafeltje toeloopt, pakt hij gelijk een briefje van Kc. 200,- uit zijn portemonnaie en ruilt die om voor het briefje van Kc. 100,- terwijl ik nog helemaal niets gezegd heb En dan ook nog de moed hebben om te zeggen dat je het druk hebt en het verkeerde briefje hebt gepakt. Hoe blond denk je dat ik ben? Geen fooi dus

We steken het plein over om ergens een broodje te gaan eten.

We komen uiteindelijk uit bij een Italiaan die pannini’s verkoopt. Marijke neemt die met tomaat en mozzarella en ik neem een pittig gekruide met salami. Smaakt prima. De wind is aangetrokken, waardoor de gevoelstemperatuur daalt.

We lopen verder door diverse straatjes; hier is in elke straat wel een mooi gebouw, gevel of voordeur te zien.

We besluiten, voordat we terug gaan naar ons hotel, om nog ergens koffie te gaan drinken.

We komen, onbedoeld, terecht bij Kavarna, een eerbiedwaardig koffie huis, rijkelijk voorzien van kristallen kroonluchters, messingdecor en marmeren wanden. De koffie smaakt er ook nog eens geweldig

Als de koffie op is, gaan we op zoek naar een ingang van het metrostation.

Op het perron aangekomen, stopt de metro gelijk en als we uit het metro station komen, komt bus 188 gelijk aangereden.

Al met al zijn we binnen het half uur vanuit centrum Praag, bij ons hotel.

Omdat het zonnetje nog steeds schijnt, maken we van de gelegenheid gebruik om buiten op het terras nog een drankje te drinken. Als we willen reserveren in het restaurant, kan dat uiteindelijk met pijn en moeite om 21:00 uur, maar dat vinden wij niet erg.

Als het te koud wordt om buiten te zitten, kijken we op de kamer nog een filmpje en even voor 21:00 uur gaan we naar beneden, waar het hele restaurant leeg is en dat is vreemd, want er zou een grote groep komen eten.

We bestellen een fles rosé en Marijke kiest tartaar van zalm als voorgerecht en ik de eendenlever.

Als hoofdgerecht neemt Marijke de Sirloin Steak en ik Spicy Mexican.

Ondertussen is de groep Fransen die verwacht werd aangekomen en heeft het personeel voor ons geen oog meer; ik meld ons af aan de bar en de rekening wordt bij de kamer geteld.

Dag 3, Praag

We staan om 7:50 uur op en nadat we hebben gedoucht en zijn aangekleed, gaan we naar beneden om te ontbijten.

Terwijl ik het verslag van dag 2 maak, gaat Marijke bij de receptie vragen met welk OV we naar het centrum kunnen en dat blijkt eenvoudig; voor CzK. 32,- koop je een kaartje dat voor alle OV, gedurende 90 minuten geldig is en voor CzK. 24,- is het 60 minuten geldig.

We moeten ongeveer 500 meter lopen naar een bushalte, waar we bus 188 moeten hebben naar het metrostation Strasnicka en dan moeten we bij de halte Muzeum uitstappen.

Jammer genoeg regent het en dat geeft alles een (extra) grauw aanzicht.

We checken even de werking van de handige app CityMaps2Go, waar je kaarten van diverse steden kunt downloaden en vervolgens kun je die online raadplegen, waarbij ook nog eens bepaald wordt, waar je op dat moment bent; heel handig.

We besluiten om vandaag ons te oriënteren in de stad, zodat we de dagen er na, wat gerichter e.e.a. kunnen bezoeken. We lopen richting rivier, omdat dat een goed oriënteringspunt is.

Dat Praag onder toeristen een populaire stad is, blijkt wel uit de enorme mensenmassa bij de diverse bezienswaardigheden. Als het om groepen gaat, is er ook altijd een gids aanwezig, naar wie geluisterd wordt.

Als we even wachten, zijn de meeste groepen doorgelopen en kunnen wij op ons gemak genieten van hetgeen er te zien is.

Het kloppend hart van de stad is o.a. de Teynkerk, die in de Middeleeuwen gefinancieerd is door de Praagse burgers (foto boven).

Verder vind je op het plein het raadhuis met astronomisch uurwerk (foto onder).

Praag biedt aan beide zijden van de rivier de nodige bezienswaardigheden en we hebben nu al niet (meer) de illusie om “alles”’ te kunnen zien.

Ondertussen regen het nog onophoudelijk.

Wat ook opvalt is de enorme hoeveelheid auto’s, die je hier ziet; je kunt bijna geen foto maken, zonder auto’s

Van Jamie en Mike hadden we gehoord van een boot, waarop je heel lekker Italiaans kon eten en zonder er naar gezocht te hebben, ligt die boot hier afgemeerd. Het is dus een uitgemaakte zaak dat we hier gaan eten

We bestellen een fles Montepulciano 2011 en als voorgerecht nemen we allebei de tartaar van tonijn, met wasabi-creme. Marijke neemt de pasta met tomaten en basilicum en ik neem de risotto Frute di Mare. We sluiten allebei af met Panacotta en koffie.

De kinderen hadden niks te veel gezegd; uitstekend eten en bijzonder vriendelijke bediening.

Als we weer buiten komen, regent het nog steeds. We besluiten de brug over te gaan, richting Kafka Museum.

Aan de oever van de rivier zitten erg veel zwanen en die laten zich gemakkelijk voeren.

Bij het Kafka Museum staan deze 2 mannen met hun onderlijf te draaien, waarna zij hun behoefte doen.

De Karelsbrug laten we voor nu even; die gaan we de komende dagen nog wel uitgebreid bekijken.

Dit monument is ter nagedachtenis aan 11 september 2001.

We laten de Karelsbrug achter ons en lopen door naar de volgende brug.

Het is jammer dat het niet (even) stopt met regenen, maar wat een prachtige en indrukwekkende stad is Praag.

We besluiten om langzaam aan richting de metro te gaan om weer naar ons hotel te gaan.

Gesloopte gebouwen worden vervangen door (strip)tekeningen en verderop kun je voor een goed doe, een steen beschilderen.

Ook in Praag is er een vestiging van TGI te vinden; waar niet zou je bijna denken…….

We kopen onderweg 2 chicken sandwiches, die we als avondeten in ons hotel zullen opeten.

Net als in Boedapest, ligt de metro hier erg diep onder de grond.

In 35 minuten zijn we weer vlak bij ons hotel en wat ik onderweg zie, zul je in Nederland toch niet gauw tegen komen; een lantaarnpaal met de aansluitingen open en bloot.

In het hotel drinken we op het overdekte terras nog een biertje, terwijl we allebei wat internetten en als het uiteindelijk te koud wordt, gaan we tegen 18:30 uur naar boven.

We kijken een filmpje en eten onze sandwich op en om 21:30 uur vinden we het allebei genoeg voor vandaag.

Dag 2, Dresden – Praag

Na een nacht onrustig slapen op een keiharde matras, staan we om 7:45 uur op en nadat we heerlijk hebben gedoucht, gaan we samen ontbijten. Het is een zogenaamd all-you-can-eat buffet en dat hebben ze hier beter begrepen dan bij de Sushi-bar van gisteren

We willen vandaag een aantal bezienswaardigheden gaan bekijken, die op loop afstand van ons hotel liggen.

Nadat we de koffers hebben ingepakt, checken we nog even of we alles hebben meegenomen en als dat zo is, veralten we het hotel.

Als we alle bagage naar de auto hebben gebracht, lopen we richting Frauenkirche, die geheel is herbouwd, nadat deze in de 2e Wereldoorlog bij een bombardement was ingestort. De bouw duurde van 1993 en is recentelijk beëindigd.

Voordat we daar echter zijn, lopen we langs een prachtig gebouw met een op maat gemaakte voordeur.

Het plein, de Neumarkt, met zijn verschillend gekleurde huizen ziet er ook prachtig uit.

We lopen door richting het Residenzschloss, de voormalige residentie van de familie Wettin, die nu een van de belangrijkste kunstcollecties van de voormalige DDR huisvest.

Aan terrassen is er in Dresden geen gebrek.

We lopen richting de Elbe, waar zich een aantal mooie bruggen bevindt.

Hier ligt ook de Fürstenzug, een gebouw dat het kasteel met het Johanneum verbindt; de gevel is prachtig.

Als we wat verder lopen, komen we bij de Augustusbrücke.

We lopen verder langs de Hofkirche, richting Sächsische Staatsoper.

Langs de Elbe en vlak bij de Augustubrücke ligt deze fantastische Biergarten.

En vlak daarbij, ligt dit kleine Schloss.

We lopen nu verder door een park om uiteindelijk uit te komen bij het Zwinger.

En dan laat de zon zich ook even zien en dat levert gelijk een ander plaatje op.

De Zwinger, een mooi barok gebouw, is dé attractie van Dresden. De naam betekent letterlijk “tussenruimte” en het werd dan ook gebouwd in de ruimte tussen de fortificaties. In de gallerijen zijn diverse kunstcollecties te bezichtigen, zoals o.a. een collectie Porcelein. De kroonpoort was helaas tijdens ons bezoek in de stellingen gezet om gerestaureerd te worden.

Boven de poort, bevindt zich aan de buitenzijde een carillon en het biedt toegang tot het porcelein museum.

We gaan op weg naar het winkelcentrum, waar we in de plaatselijke Conditorei nog koffie willen drinken en uiteraard een stuk taart willen eten.

We lopen terug via de “oude stad”, waar nog het een en ander te zien is.

Marijke neemt een stuk Mango-Frambozentaart en ik neem Kwark; we drinken er een kannetje koffie bij.

Het is 12:45 uur als we op weg gaan naar Praag. Het is nog maar 1,5 uur rijden. Onderweg regent het af en toe en de temperatuur zakt zelfs tot onder de 10 graden. Wat ik me even niet gerealiseerd had, was dat je voor Tjechië een vignet nodig heb. Een vignet voor 10 dagen, kost € 12,50 en daar krijg je geen vriendelijk woord voor terug

Naast een prima snelweg, waar je 130 km/u mag en kan rijden, moeten we ook stukken over 2-baans wegen, berg op en dan zijn Oost-Europese vrachtwagens niet krachtig genoeg om in een redelijk tempo omhoog te kunnen.

De rit verloopt verder voorspoedig en in Praag zelf is het best wel druk.

Om 14:23 uur bereiken we, na enig zoeken omdat de huizen 2 verschillende huisnummers kennen, ons hotel.

De dame achter de receptie vraag of ik gereserveerd heb en als ik daar “ja” op antwoord, zegt zij gelijk: “Ruud Vorstermans”? Dat mensen mij vaak kennen is bekend, maar dit is toch wel heel bijzonder Het blijkt dat het hele hotel vol zit (er komen 2 bussen met Fransen) en wij waren de enige die nog niet hadden ingecheckt.

De kamer die wij hebben, is groot genoeg voor 4 personen. Als we onze spullen hebben uitgepakt, gaan we eerst even geld pinnen, want Tjechië mag dan deel uitmaken van de Europese Gemeenschap, ze gebruiken nog wel de Kroon als betaalmiddel. De huidige koers is dat je voor € 1,- 25 Krone krijgt. Ik haal Kr. 5.000,- want wat je overhoudt, kun je eigenlijk nergens meer inwisselen.

We verkennen een beetje de directe omgeving van het hotel, dat op de rand van een woonwijk en een klein industrieterrein ligt.

We besluiten in de naast het hotel gelegen pub, een biertje te gaan drinken.

Als ik de rekening van Kr. 66,- met een briefje van Kr. 1.000,- wil betalen, maakt de eigenaresse ons duidelijk dat ze slechts wat muntgeld heeft. We begrijpen dat we gewoon weg mogen gaan en als het kan, kunnen we later wel betalen. Hoezo bestaan er geen mensen meer met vertrouwen in de medemens?

We besluiten nog een biertje in ons hotel te drinken; mogelijk kunnen we daar wel wisselen. Een halve liter bier kost Kr. 40,- en ik heb nu in elk geval een briefje van            Kr. 100,-

We lopen nog even terug naar de Pub om de rekening te betalen. Ik geef de eigenaresse het briefje van Kr. 100,- en zeg dat het zo OK is, maar daar wil ze niks van weten. Ik blijf echter bij mijn standpunt en uiteindelijk gaat ze schoorvoetend akkoord.

We gaan terug naar het hotel, waar ik de eerste dag van het blog bij werk, onder het genot van een borreltje. Marijke speelt een spelletje op de iPad.

Als we uiteindelijk om 19:30 uur willen gaan eten, zit het hele restaurant vol; hadden we kunnen weten, maar tja…..

We besluiten dan maar naar het verderop gelegen restaurant annex kroeg te gaan; we moeten toch eten.

We bestellen een rode wijn en een biertje en nemen als voorafje, camembert in het zuur. Blijkt een combinatie te zijn van een hete peper, ui en olie en het smaakt verrassend lekker. Het hoofdgerecht is pittig varkensvlees en dat blijkt geserveerd op frites en overgoten met gesmolten kaas; lekker. We sluiten af met een kop koffie.

Alles bij elkaar, inclusief de fooi, zijn we Kr. 500,- kwijt. Het is inmiddels bijna 21:00 uur, als we naar het hotel terug lopen.

Op de hotelkamer kijken we nog een aflevering van Aspe en om 22:00 uur vinden we het voor vandaag mooi geweest.

We hebben vandaag 150 kilometer gereden.

Dag 1, Bergen op Zoom – Dresden

Na een meer dan enerverend weekend waarin Marijke en ik, samen met een grote groep collega’s van Marijke, hebben mee gedaan aan de 1e Bergse SamenLoop voor Hoop, valt het niet mee als om 6:15 uur de wekker afloop; we moeten alles nog doen om straks, nadat we Charlie hebben weggebracht naar zijn tijdelijk verblijf voor de komende week, Hoevekestein.

Zoals wel vaker, pakt het in de praktijk allemaal redelijk uit en om 8:40 uur leveren we Charlie af.

Klokslag 8:45 uur rijden we weg op weg naar Dresden, waar we een hotel hebben gereserveerd; de totale afstand bedraagt bijna 800 kilometer.

We hebben gelukkig onderweg geen problemen en rijden via Eindhoven, Venlo, Dortmund en Kassel, naar Dresden.

Het weer is afwisselend; het ene moment schijnt er een zonnetje en het volgende moment stortregent het.

Op de Duitse Autobahn is de advies snelheid 130, maar af en toe kun je sneller rijden en dat is ook wel eens leuk.

Langs de weg vinden we regelmatig bewijs dat het in de voormalige DDR altijd ging om hard werk in diverse projecten, zoals mijnbouw..

We bereiken zonder problemen rond de klok van 15:30 uur, Dresden. Er wordt hard gewerkt in de stad, maar af en toe zien we toch buurten die een grauw en soms verwaarloosd uiterlijk hebben.

De navigatie brengt ons zonder problemen naar het Ibis Budget hotel. Nadat ik Marijke met de koffers heb afgezet, parkeer ik de auto in de nabij gelegen Q-Park parkeergarage.

Na het inchecken, zijn we toch wel enigszins verrast als we de kamer betreden.

Het is allemaal erg efficiënt ingedeeld in deze qua oppervlakte toch kleine ruimte. We gaan snel naar beneden; we zijn beiden wel toe aan een drankje en even lekker relaxen.

Tot onze verbazing is er naast het hotel, op de Altmarkt, een Herfstmarkt, zeg maar een Kerstmarkt, met alles er op en er aan, maar dan zonder de Glühwein en de Kerstmannen.

We vinden snel een terras naar onze zin en ik bestel een Weissenbier voort mij en een Zwart biertje voor Marijke. We bestellen een vleesspies om in elk geval even iets te eten te hebben.

Het smaakt geweldig en als we een aardige Duitser bereid hebben gevonden een foto van ons samen te maken, raken we gezellig aan de praat; hij weet het nodige over de gevolgen van de 2e Wereldoorlog en de geschiedenis van Dresden.

We lopen op ons gemak langs de diverse kraampjes, genieten van wat we zien, maar kopen niks.

Als we de markt hebben overgelopen, willen we toch nog wel wat drinken en een klein hapje eten, dus zoeken we weer een gezellig terras uit. Marijke neemt een plaatselijke, droge, witte wijn, een Bachus en ik neem een Mass Paulaner, of te wel 1 liter bier.

We eten er een lekkere Flammenkuche bij en als Marijke nog een glaasje wijn neemt, bestellen we dat nogmaals.

We besluiten nog even de directe omgeving te verkennen, o.. om te kijken waar we vanavond zullen gaan eten en zo komen we o.a. een prachtige Fiat Topolino tegen, maar ook een Irish Pub.

We gaan naar het winkelcentrum dat onder het hotel ligt en vermaken ons prima. We kopen bij de Aldi een doos Chianti Classico en een fles Doppelkorn, zodat we op de hotelkamer ook wat te drinken hebben.

Voordat we gaan eten, gaan we nog even terug naar de hotelkamer.

We gaan straks om 21:00 uur naar de overkant, waar een Japans Sushi restaurant zit, dat voor slechts € 9,90 per persoon, onbeperkt Sushi eten aanbiedt.

Aan ons is uiteindelijk vanavond helemaal niks verdiend; we hadden allebei best wel trek en het aanbod van Sushi was gevarieerd en het smeekte heerlijk. Er was ook (warme) groenten, kroepoek en sinasappel. We dronken allebei Japanse thee en sloten af met koffie.

We waren uiteindelijk om 22:30 uur terug op de hotelkamer, waar we nog een borreltje hebben gedronken en een aflevering hebben gekeken van Aspe. Om 23:45 uur was de energie echt helemaal op.

We hebben vandaag bijna 800 kilometer gereden.

Voorbereiding

Zoals de vast volgers inmiddels weten, maken we graag gebruik van de gidsen van Capitool en dat zal deze keer niet ander zijn.

Omdat we van plan zijn om ook Leipzig en/of Dresden, kort, te bezoeken, hebben we ook de gids van Duitsland tot onze beschikking.

Hotel zoeken

De bedoeling was om ergens in september/oktober 2013 naar Praag te gaan, maar toen ik wilde reserveren, kreeg ik een mailtje terug dat het helaas tot eind oktober 2013 vol zat; dat was een teleurstelling, maar nadat we dit bij Groupon gemeld hadden, kregen we zonder problemen ons geld terug.

Dan maar zelf op zoek naar een hotel via Priceline.com en Hotwire.com

Omdat we tussen diverse verplichtingen door, een geschikte periode moesten vinden, bleek het toch lastiger dan verwacht, maar we zijn uiteindelijk via Hotwire.com uit gekomen bij het Na Zamecku Hotel, een 4 sterren hotel op ongeveer 6 kilometer van het centrum, maar met het OV voor de deur.

Aanleiding

In oktober 2012 kochten we voor slechts € 179,- bij Groupon een voucher voor een verblijf in Praag voor 3 nachten in een 4 sterren hotel, met ontbijt en 1 x een diner; deze was geldig tot eind oktober 2013.

Het plan was om daar in september of oktober 2013 gebruik van te maken; een en ander afhankelijk van de geplande ziekenhuis bezoeken.